Las Colinas Golf

Rhodos, Griekenland

Rodos (meestal gespeld als Rhodos, Grieks: Ρόδος Ródos) is een Grieks eiland in de Egeïsche Zee, in de Griekse bestuurlijke regio (perifereia) Zuid-Egeïsche Eilanden (Notio Aigaio), in de gelijknamige regionale eenheid (perifereiaki enotita). De gemeente beslaat sinds de herindeling van 2011 gans het eiland en telt 117.007 inwoners (census 2001).

Rodos is het op drie na grootste eiland van Griekenland en maakt deel uit van de Dodekanesos. Het is een van de meest oostelijke eilanden die tot Griekenland behoren, strategisch gelegen op slechts een paar kilometer ten zuiden van het Turkse vasteland. Het eiland beslaat 1398 km² en in het jaar 2000 had het 120.000 inwoners.

De gelijknamige hoofdstad Rodos-stad ligt in het uiterste noorden van het eiland.

Rodos heeft veel zonuren per jaar en er zijn daarom veel toeristen. Het staat vooral bekend als vakantie-eiland, maar ook voor conferenties die bijvoorbeeld over de Middellandse Zee gaan heeft het goede faciliteiten en een gunstige ligging.

Er zijn vaste veerverbindingen tussen Rodos en het Griekse vasteland. Ook zijn er geregelde verbindingen met het Turkse vasteland (Marmaris). Veel cruises varen ook via Rodos.

Geografie

Rodos heeft de vorm van een speerpunt. Het eiland is 75 km lang en 38 km breed en heeft een totale oppervlakte van 1.398 km². De kustlijn bedraagt ongeveer 220 km. Rodos-stad bevindt zich in het uiterste noorden van het eiland. Hier liggen zowel de oude historische als de moderne commerciële haven. De internationale luchthaven van Rodos ligt 14 km ten zuidwesten van Rodos-stad.

De fauna en flora op Rodos leunen dichter aan bij die van Turkije dan bij die van de andere Griekse eilanden. Het binnenland is bergachtig, dunbevolkt en begroeid met talrijke bossen. Enkele populaire bezienswaardigheden voor toeristen zijn de Vlindervallei (Petaloudes), waar je in de zomer duizenden vlinders (eigenlijk zijn het motten) kunt bezichtigen, alsook de zeven bronnen (epta Piges)en de opgravingen bij Kamiros.

Rodos heeft zowel kei- als zandstranden. Keistranden vind je voornamelijk in het westen (Trianda. Ixia) van het eiland terug, zandstranden in het oosten (Faliraki). In de zomermaanden kun je aan de westkant genieten van de verfrissende zeebries, aan de oostkant van het eiland daarentegen is het warmer door het ontbreken van de zeewind.

Het hoogste punt van het eiland is de berg Attavyros, 1215 meter hoog.

Bezienswaardigheden

Het is zeer eenvoudig om per boot naar naburige eilanden te gaan, en daar te overnachten of dezelfde dag weer terug te reizen naar Rodos. Men vaart als men naar bijvoorbeeld Kos of Samos reist, vlak langs de kust van Turkije.

Rodos-stad is zelf zeer bezienswaardig, met een mooie haven, oude kasteelmuren, enzovoorts.

De stad Lindos is vanaf Rodos-stad per bus of boot te bereiken. Het heeft indrukwekkende stadsmuren en een prachtige akropolis. In het westen van het eiland, bij de plaats Monolithos, staat een kruisvaarderskasteel.

Geschiedenis

De stad Rodos werd in de 5e eeuw voor Christus gesticht door de drie onafhankelijke stadstaten Lindos, Jalissos en Kamiros,
die het eiland Rodos onderling verdeeld hadden. De nieuwe stad moest de
samenwerking tussen de drie stadstaten bezegelen en was bedoeld om
sterker tegenover de buitenwereld te staan. Het idee werd ingegeven door
de gevaren van de Peloponnesische Oorlog.
De nieuwe stad werd gesticht op het grondgebied van de stad Jalissos,
aan de uiterste noordpunt van het eiland. De stad was gunstig gelegen en
beschikte over vijf havens. Commercieel succes volgde snel. In de
Hellenistische tijd werd een inwonertal van meer dan 100.000 bereikt,
waarmee de stad tot de grootste van haar tijd behoorde. In de
machtsstrijd die na het overlijden van Alexander de Grote tussen zijn generaals (diadochen) ontstond, koos Rodos voor het Egypte van Ptolemaios. Het economische succes van Rhodos werd mede veroorzaakt door de goede banden die werden aangegaan met het Ptolemaeïsch Egypte.
Rodos, vanouds gunstig gelegen op een kruispunt van de
handelsscheepvaart, wist optimaal te profiteren van de strategische
keuze voor Egypte. Maar de keus voor de ene diadoch betekende
automatisch een keus tegen een andere diadoch; Demetrius Poliorcetes
(Demetrius de stedendwinger), die aanspraak maakte op de Macedonische
troon, nam Rodos”” keuze voor Egypte zeer kwalijk. Om stad en eiland aan
zich te onderwerpen voerde hij in 305 v.Chr.
met een grote vloot en een invasieleger uit. Vanaf twee, meer dan 40
meter hoge belegeringstorens en door middel van katapulten werden enorme
stenen projectielen de stad ingeschoten. Deze veroorzaakten dood en
verderf, maar braken het moreel van de belegerde bevolking niet. In 304 v.Chr.
gaf Demetrius zijn pogingen op en liet de belegeringstorens achter. Om
de overwinning te vieren gebruikten de inwoners van Rodos de bronzen
platen die op de torens waren bevestigd om er een beeld van te laten
smeden. Dit beeld werd door de beeldhouwer Charis van Lindos gemaakt en
stelde de beschermgod van Rodos, de zonnegod Helios (Ilios), voor. Het werd beroemd als de Kolossus van Rodos.
Dit beeld bestaat niet meer, maar nog wel kan men overal in en rond de
oude stad van Rodos grote stenen kogels aantreffen. Dit zijn de
achtergebleven projectielen van de belegering.